Rainforests, wildlife and tropical sounds
Door: Mara en Merel
Blijf op de hoogte en volg Merel & Mara
03 April 2015 | Maleisië, Sandakan
Brrrr, een koude douche, een wc die weer eens niet werkt en dunne muurtjes met scheuren. Na onze heerlijke tijd in Penang hadden we ons tijdelijk gesetteld in het bruisende centrum van Chinatown in de "modderige rivier", ook wel bekend als Kuala Lumpur (KL). Deze gezellige naam is rond 1860 door mijnwerkers gegeven. Toentertijd had dat vast een goede reden, maar tegenwoordig is daar niets meer van te zien.
De eerste dag hebben we rondgelopen in de Central Market, twee verdiepingen met veel eettentjes en vooral veel Indiase winkeltjes. Hierna hebben we een hop on - hop off bus gepakt en zijn we langs de volgende stops gekomen; Little India, KL Centraal, Nationaal Museum, Nationaal Paleis - hoe de binnenkant eruit ziet? Geen idee, je mocht alleen foto's maken van de buitenkant. Het bouwwerk is een combinatie van islamitische en Maleisische architectuur. Iets minder imposant dan het paleis in Bangkok. -, Lake garden, Bird Park, Nationale Moskee, Dataran Merdeka - Het grote onafhankelijkheidsplein -,Medan Mara - dit is een overheidsinstituut -, Titiwangsa - een erg groot park-, Petronas Towers (KLCC), Menara KL tower en P. Ramlee - een straat vol met restaurantjes en uitgaansgelegenheden - gevolgd door vele shoppingmalls. Het was flink zweten op de bus, maar dan zie je ook een boel! We kochten een kaartje voor de Petronas Towers. Met een hoogte van 452 meter de nummer twee van KL. De KL tower is met zijn 420 meter hoger omdat deze op een heuvel staat! Helaas kwamen we er via het bonnetje pas achter dat we nog 2.5 uur moesten wachten om naar boven te kunnen. Dus dan maar even de shoppingmalls in. Genoeg leuke spullen gezien en doen dan ook alvast vooronderzoek voor onze grote veldslag in Jakarta. Uiteindelijk konden we de torens op en wat was het mooi! Erg genoten van het uitzicht en absoluut het wachten waard geweest. Na flink vast te hebben gestaan in de spits van KL, weer gearriveerd bij Jalan Petaling waar we ons de rest van de avond hebben vermaakt.
Om geen dag te verspillen na drie keer snoozen het bed uitgesprongen. We liepen door Petaling street, waar de geuren van uitlaatgassen en Chinees eten elkaar kruisen, je door iedereen wordt aangesproken en bekeken en waar een overvloed aan namaak merkspullen verkrijgbaar is. Eenmaal aangekomen op het station nog gezegend door een Indiase vrouw en snel de trein gepakt naar de Batu Caves. De eerste grot waar wij ons in begaven was er een met Indiase wassen beelden. Erg apart om te zien. Je kreeg er een beetje een Efteling idee bij. Daarna liepen we verder waar Lord Murugan - het gouden standbeeld - stond met zijn lieve lach, klaar om iedereen te verwelkomen. Hier begon de klim in onze tijdelijke rokken naar de grottenserie van 400 meter diepte en 100 meter hoogte waar diverse kalkstenen Hindoetempels aanwezig zijn. We hebben moeten afzien om de Cathedral Cave te bereiken. Na 272 treden, en weer op het heetst van de dag, weten we dan ook nu zeker dat we de sportschool thuis eens moeten gaan bezoeken. De grotten zelf waren erg indrukwekkend, maar de tempels en paar beelden die aanwezig waren, waren duidelijk niet onderhouden. Er lag behoorlijk veel rommel in de grotten en het zag er allemaal wat simpel en smerig uit. Na de Batu Caves zijn we maar weer even wat winkeltjes ingedoken en naar de P. Ramblee gegaan waar we bij de Beach Club ons aan de malibu's en bruchetta's hebben gewaagd. Genieten! Gedurende de dag is Merel continu bezig geweest om een halve dagtrip naar de Cameron Highlands te regelen. Dat is geen gemakkelijke opgave met een oen die boven op de berg zit. Na tien mails te hebben verstuurd met bijlagen van de tour begreep mevrouw het nog niet. Dus deze dag nog steeds niets kunnen regelen. 's Avonds hebben we uitgekeken over de levendige stad vanaf het upperdek van de KL Tower. Absoluut een aanrader!
De volgende dag te laat opgestaan en met de bus naar Malacca vertrokken. Daarvoor een uur moeten wachten, en ja wat doe je dan? Naar Dunkin' donuts' ...
Enfin, binnen 3 uur op bestemming aangekomen. Wie ooit vanuit Kuala Lumpur naar Malacca wil kan dit beter niet spontaan op diezelfde dag bedenken. Er is geen stoeltje meer vrij in de bussen waardoor je er veel later bent en je alles in een extreem rap tempo mag gaan doen. Dit kun je natuurlijk ook zien als een uitdaging, zoals wij. De ironie begon al direct wanneer wij besloten naar Little Amsterdam (hier bekend als Little Holland) te gaan. Wij voelden dikke regendruppels op onze hoofden neervallen en voor we het wisten stonden we in een grote regenplas. Daar bleef het niet bij. Het werd een aanhoudende tropische regenbui toen we arriveerden bij Little Amsterdam. We hadden gedacht hier typisch historische Nederlandse gebouwen te zien. Buiten een molen om was dit niet het geval. We zijn met de taxi naar Taman Melakka Raya gereden, waar tal van restaurantjes en budget hotels te vinden zijn. Maar blijkbaar doen ze met regen de deuren niet eerder open dan wanneer het echt etenstijd is, want alles zat potdicht. De moed die we eerder hadden verzameld zakte ons ietswat in de schoenen net als het regenwater. Uiteindelijk hebben we wat gegeten en gedronken in een shoppingmall. Om het compleet te maken zijn we in de meest stinkende taxi ter wereld gestapt waar de combinatie van Indiaas eten, zweet en natte hond overheerste, om de bus richting KL weer te pakken. We hebben zeer positieve verhalen gehoord over Malacca, dus wanneer wij Maleisië weer eens bezoeken krijgt deze stad een tweede kans! De avond hebben wij ons weer in Chinatown begeven.
Waar we ons al die tijd al op hadden verheugd, de tour naar de Cameron Highlands. Het was toch gelukt! We reden langs een farmerstown waar diverse groenten en thee worden verkocht. Daarna kwamen we aan bij de uitgestrekte groene heuvels vol met theeplantages. Deze waren schitterend en de rust die er heerste hadden we gemist. We dronken hier uiteraard een kopje thee die erg puur van smaak was. Erg goed voor deze twee theeleuten. De volgende stop was de strawberry farm. Om hier te komen reden we langs Cameron town, waar je een aantal eetgelegenheden, hotels en kraampjes hebt. Veel inwoners van Maleisië ontvluchten in het weekend de stad om zich op de Cameron Highlands te vermaken. En dat hebben we gemerkt. Plan je bezoek NIET in het weekend, want je staat overal muurvast.
De strawberry farm was vrij klein en niet heel anders dan in Nederland. Maar de aardbeien smaken zoveel keer beter! Ze waren verrukkelijk! Hierna volgde de bee farm waar een paar potjes honing en kleine houten hokjes waar de bijen inzaten te zien waren. De volgende stop, butterfly garden. Dit was erg leuk! Van zoveel diverse soorten vlinders in alle formaten en kleuren word je gewoon blij. De weg ging verder naar de Rose Garden en eindigde bij de waterval. Mara voelde zich behoorlijk misselijk van alle bochten op de berg en bleef in het busje liggen. Merel klom naar boven om wat meer van de overcrowded waterval te zien. De route terug was prachtig en je blijft je verbazen over de hoeveelheid groen en de hoogte van alle bomen. We hadden deze dag niet willen missen. Het was hartstikke fijn om de stad weer uit te zijn, de natuur weer in te gaan, de frisse geuren te ruiken en bovenal de theeplantages te zien. We sloten de avond af in de reggae bar waar wij ons laatste maal in Kuala Lumpur hebben genuttigd.
Kuala Lumpur - Sandakan, Sabah
Na weer een vluchtje, 's avonds aangekomen op het noordelijkste deel van Maleisisch Borneo, Sabah in Sandakan. Erg bekend om de diversiteit aan flora en fauna, de orang-utan, maar helaas ook om de ontvoeringen van de afgelopen jaren. We zijn door Andelyn, de buurman in het vliegtuig en de taxichauffeur gewaarschuwd om niet naar de eilanden te gaan. Daar is het erg gevaarlijk. We zijn namelijk een goeie prooi voor de Filippijnen. Nadat er flink wat angst was ingeboezemd (terecht of onterecht) toch besloten niet meer naar Turtle Island te gaan, hoe jammer dat dan ook was.
Nu er toch wat speling was, heerlijk uitgeslapen en onze dag rustig doorgebracht met het verkennen van het dorpje en het plannen van de excursies.
Het Sepilok Orang-Utan Rehabilitation Centre was ons eerste bezoek van de dag. Dit is het grootste wildreservaat ter wereld voor de orang-utan. De naam orang-utan is Maleis en is afgeleid van 'man in the forest'. We liepen over een loopbrug door een stukje van het reservaat richting de outdoor spot. Hier zit je iets dieper in het reservaat, maar wel achter het glas... Helaas hier maar één schattige orang-utan gezien. Hierna was het voedertijd en vanaf de brug hadden we zicht op het platform waar zich uiteindelijk drie orang-utans hadden verzameld. Het voornaamste verschil met Beekse Bergen is de ongelofelijk mooie natuur, maar dat is het dan ook. Er volgde nog een informatieve film die gelukkig een betere indruk gaf over het opvangcentrum zelf. Daar kun je als bezoeker alleen niet komen. Aan de ene kant natuurlijk goed dat we weinig orang-utans hebben gezien, omdat zij duidelijk weer zijn verwilderd, maar ook jammer want je gaat natuurlijk wel naar deze plek om er zoveel mogelijk te zien! We werden door onze stille gids naar het Sepilok Jungle Resort gebracht waar een Maleisische lunch op ons wachtte. We vervolgde onze tocht langs de palmplantages naar Labuk Bay Proboscis Monkey Sanctuary. Hier komen neusapen twee keer per dag tevoorschijn, omdat zij al tien jaar geleden hebben geleerd dat zij dan te eten krijgen. De plek ligt midden in de natuur van Sabah en er is dan ook niets anders te horen. Al snel verschenen de eerste springende apen en voor we het wisten zaten ze overal! Ze waren duidelijk niet schuw voor mensen. Er kwam nog wat sensatie bij kijken wanneer drie mannetjes elkaar achterna zaten op het platform waar wij stonden. Ze renden tussen de mensen door, over de balken en een aap rende tegen het raam. Ontzettend grappig en zielig, en ook hij voelde de afgang want verdween direct. Onze stille gids was ineens omgetoverd in een praatgrage en vertelde ons dat alle apen hier 's avonds teruggaan naar de waterkant van de rivier. We reden in een uurtje terug naar Sandakan en kwamen langs een paar wijkjes op het water. Net zoals in Laos is de armoede erg groot hier. Het blijft toch elke keer weer schrikken als je dit ziet.
De volgende dag, een boottocht over de Kinabatangun rivier. Nadat we waren opgehaald stopten we eerst voor de lunch. De weg van twee uur bracht ons langs miljoenen palmen zover je kon kijken, verder naar de rivier. Het gebied beslaat 26.000 hectare grond en is dan ook het leefgebied van vele diersoorten. Helaas moesten wij onszelf nog anderhalf uur vermaken op de lodge waar we waren gedropt. Om 16.00 uur begon dan eindelijk de riviertocht. In het begin zagen we nog vrij weinig dieren, maar naarmate de tijd voorbij vloog verschenen er een heleboel apen. We zagen neushoornvogels, een toekan, de ooievaarsnavel-ijsvogel en de blauw-oor ijsvogel vliegen. Aan de rand van het water lag een babykrokodil, in een boom zat een slang, nog een kleine varaan gespot en het geluid van olifanten gehoord. Deze waren bijna aan de waterkant, maar onze kapitein Jack had geen zin meer om nog langer te wachtten. Jammer! Gelukkig hadden we verder al veel gezien.
Sabah heeft echt een prachtige tropische natuur en alleen daarom al is dit gedeelte van Borneo het bezoeken waard! Er zijn genoeg tours te doen waarbij je je ogen uitkijkt! Het enige nadeel met de tours is dat je het idee krijgt een hele dag onder de pannen te zijn, maar je moet vaak een halve dag alleen maar wachten. Vanavond vliegen we terug naar Kuala Lumpur, slapen op de stoeltjes op het vliegveld en beginnen dan aan het laatste land van onze reis: Indonesië!
De eerste dag hebben we rondgelopen in de Central Market, twee verdiepingen met veel eettentjes en vooral veel Indiase winkeltjes. Hierna hebben we een hop on - hop off bus gepakt en zijn we langs de volgende stops gekomen; Little India, KL Centraal, Nationaal Museum, Nationaal Paleis - hoe de binnenkant eruit ziet? Geen idee, je mocht alleen foto's maken van de buitenkant. Het bouwwerk is een combinatie van islamitische en Maleisische architectuur. Iets minder imposant dan het paleis in Bangkok. -, Lake garden, Bird Park, Nationale Moskee, Dataran Merdeka - Het grote onafhankelijkheidsplein -,Medan Mara - dit is een overheidsinstituut -, Titiwangsa - een erg groot park-, Petronas Towers (KLCC), Menara KL tower en P. Ramlee - een straat vol met restaurantjes en uitgaansgelegenheden - gevolgd door vele shoppingmalls. Het was flink zweten op de bus, maar dan zie je ook een boel! We kochten een kaartje voor de Petronas Towers. Met een hoogte van 452 meter de nummer twee van KL. De KL tower is met zijn 420 meter hoger omdat deze op een heuvel staat! Helaas kwamen we er via het bonnetje pas achter dat we nog 2.5 uur moesten wachten om naar boven te kunnen. Dus dan maar even de shoppingmalls in. Genoeg leuke spullen gezien en doen dan ook alvast vooronderzoek voor onze grote veldslag in Jakarta. Uiteindelijk konden we de torens op en wat was het mooi! Erg genoten van het uitzicht en absoluut het wachten waard geweest. Na flink vast te hebben gestaan in de spits van KL, weer gearriveerd bij Jalan Petaling waar we ons de rest van de avond hebben vermaakt.
Om geen dag te verspillen na drie keer snoozen het bed uitgesprongen. We liepen door Petaling street, waar de geuren van uitlaatgassen en Chinees eten elkaar kruisen, je door iedereen wordt aangesproken en bekeken en waar een overvloed aan namaak merkspullen verkrijgbaar is. Eenmaal aangekomen op het station nog gezegend door een Indiase vrouw en snel de trein gepakt naar de Batu Caves. De eerste grot waar wij ons in begaven was er een met Indiase wassen beelden. Erg apart om te zien. Je kreeg er een beetje een Efteling idee bij. Daarna liepen we verder waar Lord Murugan - het gouden standbeeld - stond met zijn lieve lach, klaar om iedereen te verwelkomen. Hier begon de klim in onze tijdelijke rokken naar de grottenserie van 400 meter diepte en 100 meter hoogte waar diverse kalkstenen Hindoetempels aanwezig zijn. We hebben moeten afzien om de Cathedral Cave te bereiken. Na 272 treden, en weer op het heetst van de dag, weten we dan ook nu zeker dat we de sportschool thuis eens moeten gaan bezoeken. De grotten zelf waren erg indrukwekkend, maar de tempels en paar beelden die aanwezig waren, waren duidelijk niet onderhouden. Er lag behoorlijk veel rommel in de grotten en het zag er allemaal wat simpel en smerig uit. Na de Batu Caves zijn we maar weer even wat winkeltjes ingedoken en naar de P. Ramblee gegaan waar we bij de Beach Club ons aan de malibu's en bruchetta's hebben gewaagd. Genieten! Gedurende de dag is Merel continu bezig geweest om een halve dagtrip naar de Cameron Highlands te regelen. Dat is geen gemakkelijke opgave met een oen die boven op de berg zit. Na tien mails te hebben verstuurd met bijlagen van de tour begreep mevrouw het nog niet. Dus deze dag nog steeds niets kunnen regelen. 's Avonds hebben we uitgekeken over de levendige stad vanaf het upperdek van de KL Tower. Absoluut een aanrader!
De volgende dag te laat opgestaan en met de bus naar Malacca vertrokken. Daarvoor een uur moeten wachten, en ja wat doe je dan? Naar Dunkin' donuts' ...
Enfin, binnen 3 uur op bestemming aangekomen. Wie ooit vanuit Kuala Lumpur naar Malacca wil kan dit beter niet spontaan op diezelfde dag bedenken. Er is geen stoeltje meer vrij in de bussen waardoor je er veel later bent en je alles in een extreem rap tempo mag gaan doen. Dit kun je natuurlijk ook zien als een uitdaging, zoals wij. De ironie begon al direct wanneer wij besloten naar Little Amsterdam (hier bekend als Little Holland) te gaan. Wij voelden dikke regendruppels op onze hoofden neervallen en voor we het wisten stonden we in een grote regenplas. Daar bleef het niet bij. Het werd een aanhoudende tropische regenbui toen we arriveerden bij Little Amsterdam. We hadden gedacht hier typisch historische Nederlandse gebouwen te zien. Buiten een molen om was dit niet het geval. We zijn met de taxi naar Taman Melakka Raya gereden, waar tal van restaurantjes en budget hotels te vinden zijn. Maar blijkbaar doen ze met regen de deuren niet eerder open dan wanneer het echt etenstijd is, want alles zat potdicht. De moed die we eerder hadden verzameld zakte ons ietswat in de schoenen net als het regenwater. Uiteindelijk hebben we wat gegeten en gedronken in een shoppingmall. Om het compleet te maken zijn we in de meest stinkende taxi ter wereld gestapt waar de combinatie van Indiaas eten, zweet en natte hond overheerste, om de bus richting KL weer te pakken. We hebben zeer positieve verhalen gehoord over Malacca, dus wanneer wij Maleisië weer eens bezoeken krijgt deze stad een tweede kans! De avond hebben wij ons weer in Chinatown begeven.
Waar we ons al die tijd al op hadden verheugd, de tour naar de Cameron Highlands. Het was toch gelukt! We reden langs een farmerstown waar diverse groenten en thee worden verkocht. Daarna kwamen we aan bij de uitgestrekte groene heuvels vol met theeplantages. Deze waren schitterend en de rust die er heerste hadden we gemist. We dronken hier uiteraard een kopje thee die erg puur van smaak was. Erg goed voor deze twee theeleuten. De volgende stop was de strawberry farm. Om hier te komen reden we langs Cameron town, waar je een aantal eetgelegenheden, hotels en kraampjes hebt. Veel inwoners van Maleisië ontvluchten in het weekend de stad om zich op de Cameron Highlands te vermaken. En dat hebben we gemerkt. Plan je bezoek NIET in het weekend, want je staat overal muurvast.
De strawberry farm was vrij klein en niet heel anders dan in Nederland. Maar de aardbeien smaken zoveel keer beter! Ze waren verrukkelijk! Hierna volgde de bee farm waar een paar potjes honing en kleine houten hokjes waar de bijen inzaten te zien waren. De volgende stop, butterfly garden. Dit was erg leuk! Van zoveel diverse soorten vlinders in alle formaten en kleuren word je gewoon blij. De weg ging verder naar de Rose Garden en eindigde bij de waterval. Mara voelde zich behoorlijk misselijk van alle bochten op de berg en bleef in het busje liggen. Merel klom naar boven om wat meer van de overcrowded waterval te zien. De route terug was prachtig en je blijft je verbazen over de hoeveelheid groen en de hoogte van alle bomen. We hadden deze dag niet willen missen. Het was hartstikke fijn om de stad weer uit te zijn, de natuur weer in te gaan, de frisse geuren te ruiken en bovenal de theeplantages te zien. We sloten de avond af in de reggae bar waar wij ons laatste maal in Kuala Lumpur hebben genuttigd.
Kuala Lumpur - Sandakan, Sabah
Na weer een vluchtje, 's avonds aangekomen op het noordelijkste deel van Maleisisch Borneo, Sabah in Sandakan. Erg bekend om de diversiteit aan flora en fauna, de orang-utan, maar helaas ook om de ontvoeringen van de afgelopen jaren. We zijn door Andelyn, de buurman in het vliegtuig en de taxichauffeur gewaarschuwd om niet naar de eilanden te gaan. Daar is het erg gevaarlijk. We zijn namelijk een goeie prooi voor de Filippijnen. Nadat er flink wat angst was ingeboezemd (terecht of onterecht) toch besloten niet meer naar Turtle Island te gaan, hoe jammer dat dan ook was.
Nu er toch wat speling was, heerlijk uitgeslapen en onze dag rustig doorgebracht met het verkennen van het dorpje en het plannen van de excursies.
Het Sepilok Orang-Utan Rehabilitation Centre was ons eerste bezoek van de dag. Dit is het grootste wildreservaat ter wereld voor de orang-utan. De naam orang-utan is Maleis en is afgeleid van 'man in the forest'. We liepen over een loopbrug door een stukje van het reservaat richting de outdoor spot. Hier zit je iets dieper in het reservaat, maar wel achter het glas... Helaas hier maar één schattige orang-utan gezien. Hierna was het voedertijd en vanaf de brug hadden we zicht op het platform waar zich uiteindelijk drie orang-utans hadden verzameld. Het voornaamste verschil met Beekse Bergen is de ongelofelijk mooie natuur, maar dat is het dan ook. Er volgde nog een informatieve film die gelukkig een betere indruk gaf over het opvangcentrum zelf. Daar kun je als bezoeker alleen niet komen. Aan de ene kant natuurlijk goed dat we weinig orang-utans hebben gezien, omdat zij duidelijk weer zijn verwilderd, maar ook jammer want je gaat natuurlijk wel naar deze plek om er zoveel mogelijk te zien! We werden door onze stille gids naar het Sepilok Jungle Resort gebracht waar een Maleisische lunch op ons wachtte. We vervolgde onze tocht langs de palmplantages naar Labuk Bay Proboscis Monkey Sanctuary. Hier komen neusapen twee keer per dag tevoorschijn, omdat zij al tien jaar geleden hebben geleerd dat zij dan te eten krijgen. De plek ligt midden in de natuur van Sabah en er is dan ook niets anders te horen. Al snel verschenen de eerste springende apen en voor we het wisten zaten ze overal! Ze waren duidelijk niet schuw voor mensen. Er kwam nog wat sensatie bij kijken wanneer drie mannetjes elkaar achterna zaten op het platform waar wij stonden. Ze renden tussen de mensen door, over de balken en een aap rende tegen het raam. Ontzettend grappig en zielig, en ook hij voelde de afgang want verdween direct. Onze stille gids was ineens omgetoverd in een praatgrage en vertelde ons dat alle apen hier 's avonds teruggaan naar de waterkant van de rivier. We reden in een uurtje terug naar Sandakan en kwamen langs een paar wijkjes op het water. Net zoals in Laos is de armoede erg groot hier. Het blijft toch elke keer weer schrikken als je dit ziet.
De volgende dag, een boottocht over de Kinabatangun rivier. Nadat we waren opgehaald stopten we eerst voor de lunch. De weg van twee uur bracht ons langs miljoenen palmen zover je kon kijken, verder naar de rivier. Het gebied beslaat 26.000 hectare grond en is dan ook het leefgebied van vele diersoorten. Helaas moesten wij onszelf nog anderhalf uur vermaken op de lodge waar we waren gedropt. Om 16.00 uur begon dan eindelijk de riviertocht. In het begin zagen we nog vrij weinig dieren, maar naarmate de tijd voorbij vloog verschenen er een heleboel apen. We zagen neushoornvogels, een toekan, de ooievaarsnavel-ijsvogel en de blauw-oor ijsvogel vliegen. Aan de rand van het water lag een babykrokodil, in een boom zat een slang, nog een kleine varaan gespot en het geluid van olifanten gehoord. Deze waren bijna aan de waterkant, maar onze kapitein Jack had geen zin meer om nog langer te wachtten. Jammer! Gelukkig hadden we verder al veel gezien.
Sabah heeft echt een prachtige tropische natuur en alleen daarom al is dit gedeelte van Borneo het bezoeken waard! Er zijn genoeg tours te doen waarbij je je ogen uitkijkt! Het enige nadeel met de tours is dat je het idee krijgt een hele dag onder de pannen te zijn, maar je moet vaak een halve dag alleen maar wachten. Vanavond vliegen we terug naar Kuala Lumpur, slapen op de stoeltjes op het vliegveld en beginnen dan aan het laatste land van onze reis: Indonesië!
-
03 April 2015 - 08:32
Omaopamontfoort:
Lieve meiden,
Wat een fantastische beschrijving weer van jullie reis en avonturen.
Jammer dat het zo'n eind vliegen is, want het lijk ons als ex-wereldreizigers een fijne bestemming.
Heel verstandig om te luisteren naar de raadgevingen van medepasagier en taxidriver!
We wachten al weer met spanning naar jullie volgende verslag.
Veel plezier verder op jullie verdere reis,
veel liefs van oma en opa -
03 April 2015 - 13:07
Arco:
Hey meiden,
Wat een super verslag weer! Ben zo stinkend jaloers op jullie al die onwijs mooie natuur en cultuur die jullie daar op snuiven!
Vindt het zo gaaf dat jullie nu naar het mooi Indonesië gaan, hoop dat jullie het net zo mooi en fijn gaan vinden als ik! En nu begint het einde van de reis toch wel dicht bij te komen! Voor mij en marvin een heugelijk feit!
Xxxxx -
03 April 2015 - 13:07
Arco:
Hey meiden,
Wat een super verslag weer! Ben zo stinkend jaloers op jullie al die onwijs mooie natuur en cultuur die jullie daar op snuiven!
Vindt het zo gaaf dat jullie nu naar het mooi Indonesië gaan, hoop dat jullie het net zo mooi en fijn gaan vinden als ik! En nu begint het einde van de reis toch wel dicht bij te komen! Voor mij en marvin een heugelijk feit!
Xxxxx -
03 April 2015 - 14:14
Yolanda:
Zo ik ben er weer eens even lekker voor gaan zitten. Fantastisch verslag, heerlijk om te lezen. Jullie hebben wel smalle bekkies gekregen!! Ondanks al dat heerlijke eten. Ik kijk natuurlijk alweer met smart uit naar het volgende verslag. Geniet nog maar want voor ons het is aftellen begonnen :)
Dikke kussen voor jullie beiden! -
03 April 2015 - 15:31
Jacqueline De Reuver:
Hoi Mara en Merel,
Wat een geweldige reis meiden en nog vijf mooie weken voor de boeg. Erg leuk om regelmatig jullie verslagen te lezen. Geniet er nog maar even van.
Lieve groetjes van ons -
03 April 2015 - 16:14
Loes:
Leuk verslag weer, en zeker ook weer leuke foto's. Ziet er super uit.
Dikke kus van ons -
03 April 2015 - 16:57
Marvin:
Tof zeg! Ik wil ook!!!! Wat een mooie dieren hebben jullie gezien zeg! Ik zie ook dat je een look-a-like van mij op de foto hebt gezet! ;)
Heeeeeel veel plezier nog in het laatste land alweer!
En (gelukkig voor mij) tot snel!!!
Xxx -
03 April 2015 - 19:06
Yvonne:
Wat een fantastische verslag! Zo enorm leuk om te lezen! Wat beleven jullie onvergetelijke dingen, super -
03 April 2015 - 23:04
Marga:
pffff wat een belevenis weer meiden, en ja dat wachten herken ik wel haha... En nu op naar Indonesië .... Het wachten voor Marvin en je ouders en zus en natuurlijk ik is nabij -
04 April 2015 - 18:48
Jacqueline:
Hai meiden. Alsof ik er bij ben. Zie alles voor me. Veel plezier nog de laatste periode. Kus Jacq -
05 April 2015 - 17:43
Janneke:
wow, wat een prachtige verhalen!
Geniet er nog maar even van!
dikke kus Janneke -
06 April 2015 - 14:52
Leslie:
Hee lieve meiden,
Wat een heerlijk verhaal weer! jammer dat Malacca nu iets minder was dan de mooie verhalen die jullie erover hadden gehoord, maar wel een goede reden om er ooit eens terug te gaan.
En wat gaat de tijd snel.. jullie laatste land alweer.
Geniet ervan in Indonesie!
ik mis jullie xx -
06 April 2015 - 17:27
Jose:
Hoi daar ! Dat zijn heel wat ervaringen die jullie opdoen ..... En allemaal verschillend !
Ik heb inmiddels koh Samui achter me gelaten, ben 4 dagen in Bangkok geweest . Moest daar natuurlijk mijn zoon en gezin zien .... Het was er wel superheet ! Ik rende van de ene locatie in de andere om de koelte tegemoet te gaan. Ik had een prettig budgethotel aan Sukumvhit road, bij Alex in huis is geen airco.......dat trok ik echt niet .
Zij zijn nu ook de stad uit naar haar moeder in het noorden waar het nu koeler is. De scholen zijn gesloten vanwege vakantie en volgende week is het Songkran, het Thais Nieuwjaar.
Intussen ben ik in Dubai aangekomen met de grote Airbus 380 ( 500 personen) Gelukkig ging hij eindelijk landen, hij kreeg geen toestemming en heeft op 4000 m hoogte 1 uur rondjes gedraaid ! Veel passagiers misten hun aansluiting .....
Morgen nog een dagje hier en dan weer back to normal.
Voor jullie nog even niet en weer benieuwd naar de volgende ronde !
Heb het fijn !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
