Beautiful Indonesia

In vierentwintig uur wachten kan een hoop gebeuren. Zo kan Mara vallen-met-backpack van haar "bucketlist" strepen, hebben we mogen ervaren dat slapen op een veel te harde (stenen) bank zelfs met enorme moeheid niet lekker ligt en twee vluchten in een hele korte tijd toch ook geen aanrader is. Wat een blijdschap toen we eindelijk in ons verrassend goeduitziende hostel, van een Nederlandse eigenaresse, aankwamen. We werden verwelkomt door een flinke tropische regenbui, dus zijn in plaats van op het strand, maar even lekker ons bed ingedoken. Na de regenbuien hebben we bij een leuk restaurantje gegeten.

Na een lekker ontbijtje voorzien van een Nederlandse pannenkoek, een kopje thee uit typisch Nederlandse mokken en vers fruit, op onze veranda, zijn we met de goedkope taxi naar het strand gebracht. Want die hebben we afgelopen weken toch wel gemist. Voor ons geen paaseieren, maar lekker een dagje luieren in de zon. Rond lunchtijd zijn we naar een resort gelopen om wat te eten, verder was er weinig keus en besloten dat we onszelf een beetje mochten verwennen. Heerlijk! Na de lunch brak er weer een tropische regenbui door die de rest van de middag aanhield. We hebben plaatsgenomen op de loungekussens van het resort en gewacht tot etenstijd om ons nog een keer te laten verwennen. Voor al die luxe hier, betalen we gelukkig maar een schijntje.

Na een minder goede nacht vanwege "overlast" van alle gebeden, ging de wekker vroeg. Om half 9 begon onze rondtoer op Lombok! Onze eerste stop was fishing village. Een klein arm dorpje, waar - de naam zegt het al - alles centraal straat rond het vissen. De mannen gaan 's morgens vroeg de zee op en bij terugkomst maken de vrouwen de vissen schoon en brengen het naar de markt. Of verkopen het zelf. Bijzonder om te zien, al voelt het voor ons wel als aapjes kijken en dus best ongemakkelijk. Het scheelt dat de mensen het heel erg leuk vinden om ons te zien. Ze zijn allemaal zo aardig. Ze zwaaien, lachen veel en vragen hoe het met ons gaat. De kindjes, zelfs de allerkleinsten, kijken je aan vol bewondering, zeggen met lieve stemmetjes "hello-toerists" en wanneer wij vol enthousiasme naar ze lachen en zwaaien, zijn ze zo blij. En blijven ze maar zwaaien. Zo super schattig. Uiteraard breekt Mara haar kinderhart bij het zien van al deze lieve droppies. Maar zelfs Merel, die duidelijk veel meer liefde heeft ontwikkeld voor dieren, vindt de kinderen hier toch ook wel heel schattig.

Aan alle prachtige groene bomen en velden langs de weg kun je merken dat het regenseizoen zijn werk heeft gedaan. Heel mooi! Gelukkig voor ons is het einde van het regenseizoen in zicht. Het volgende dorpje waar we doorheen reden was Poortree, waar de huizen duidelijk iets steviger op hun voegen staan, maar waar armoede nog steeds de overhand heeft. We bezochten een pottenbakkerij en zagen hoe de potten secuur met de hand werden geverfd.

Zoveel tuk-tuks en taxi's als we in andere Aziatische steden hebben gezien, zoveel paard en wagens staan hier. Een zeer populair vervoersmiddel.

De volgende stop was weaving village. We werden bij aankomst ontvangen door Rudy, hij liet ons de wevende vrouwen zien en nam ons mee naar binnen waar we door een kleine jongen werden aangekleed in typische Sasakse jurken - een jurk die door vrijwel alle vrouwen in Lombok wordt gedragen. Daarna reden we door naar Sasak village, een traditioneel oud dorp van Lombok met mesthuizen en rieten daken. We werden opgevangen door een hele leuke Indonesische jongen, Razil. Hij liet ons het dorpje zien en konden van alles vragen over de cultuur en hoe het hier tussen mannen en vrouwen werkt. Hij ondersteunde zijn uitleg door middel van stenen, omdat we het niet helemaal begrepen! Een groep Indonesische vrouwen bezocht net als wij dit dorp, de iPad en telefoons kwamen uit de tassen. Ze wilden allemaal met ons op de foto.

Onze laatste stop van de dag was Kuta, vanwege het strand. Maar onze chauffeur bracht ons naar een ander strand, Tanjun, waar op dit moment van het jaar nauwelijks toeristen zijn. Hier hebben we als vrijwel enige toeristen twee uur kunnen genieten van de zon. En we vielen op. Merel die zich verveelde en had plaatsgenomen op een bankje, werd meteen bestookt door massa vrouwen en mannen die met deze "blanda" - Hollandse in het Indonesisch - op de foto wilden. Vlak daarna trok de lucht helaas weer dicht en barstte de regen weer los.

's Avonds hebben we bij een heel leuk Indisch restaurantje gegeten en genoten van onze Mie Goreng. Het verbaast ons hoe ontzettend goedkoop Lombok is. Dit hebben we tijdens onze reis nog niet eerder meegemaakt. De ochtend erna werden we gewekt met een zachte regenbui, wat de rest van de dag afgewisseld werd met korte droge momenten. We zijn een stukje gaan lopen, hebben wat gedronken en besloten te genieten van een uitgebreide massage, bodyscrub en bodymasker. Gehuld in een zwarte papierachtige onderbroek, zijn we twee uur lang van top tot teen (in)gemasseerd en geschubd. Heerlijk! Na een warme douche, is het ons gelukt onszelf en elkaar weer vrijwel maskervrij te krijgen.

De dag erna scheen zowaar de zon en daar hebben we 's morgens goed gebruik van gemaakt. 's Middags wilden we naar een shoppingmall gaan, na een taxirit van drie kwartier zijn we uitgestapt en vrijwel meteen weer teruggegaan. Dit was geen shoppingmall te noemen, althans niet in onze ogen. Zonde van het taxigeld! We hebben nog ergens wat gedronken, zijn weer bij hetzelfde restaurantje gaan zitten als waar we elke avond zaten. Wat een hoop lekker eten, voor zo weinig geld.

Gili Air
De volgende morgen vertrokken we vroeg naar Gili Air, een van de drie paradijselijke eilanden. Zoals de Gili-eilanden worden genoemd. En paradijselijk is het zeker. Mooie stranden, helder water en een strakblauwe hemel. Bij aankomst zijn we, na onze spullen in onze slaapzaal te hebben gelegd, meteen op het strand gedoken en er niet meer afgekomen tot de zon bijna onderging. Ook de dag erna werden we wakker met een strakblauwe lucht en lagen we zo snel als we konden weer op het strand. Helaas brak 's middags hier ook de hemel open. We zijn bij een strandtent gaan zitten en hebben gewacht totdat het droog was. Dat duurde een tijd, dus hebben ons maar aan de happy our gewaagd!

Gelukkig werden we 's morgens gewekt met zonnestralen en hebben we weer een dagje doorgebracht op het strand. Op een paar regendruppels na, hebben we het deze dag goed getroffen. Daarna zijn we naar ons nieuwe onderkomen gegaan. Helaas bleven we maar één nachtje in deze goeduitziende hut, voor €4,- per nacht. Echt een van de weinige goedkope accomodaties op Gili! Weer gezellig gegeten bij de strandtent. Daarna viel het licht op heel Gili en Lombok uit, ons uitzicht: één zwart vierkant.

Wegens het afwisselende weer, hebben we de Gili-eilanden eerder verlaten dan gepland en gingen we al naar Bali. Op het strand liggen en bakken is waar Gili om draait en met regen is er verder niks te beleven. Op schuilen na!

Kuta, Bali
Eind van de middag kwamen we aan op Kuta, een druk bezochte uitgaanssplaats in het zuiden van Bali. Deze avond hebben we onszelf vooral vermaakt met rondkijken op de mainstreet.

De volgende dag moesten we eerst naar het immigratiekantoor, om onze visa voor vier dagen te verlengen. Nou en dat is dus geen lolletje, zijn daar 1,5 uur geweest. Hebben een heel dossier aan moeten leggen waaronder verschillende formulieren, kopieën van ons paspoort en onze huidige visa. Twee dagen later terug voor foto's, vingerafdrukken en betalingen. En dan mogen we ons paspoort pas weer vier dagen daarna ophalen. Dus zitten grotendeels aan Kuta vast! Na al deze formaliteiten zijn we bij de shoppingmall afgezet. Na twee uurtjes winkelen hebben we de shoppingmall verlaten, allebei met een tas in onze hand. Helaas konden we niet doorgaan, want een shoppingmall is aanzienlijk duurder dan alle local stores. Donaties zijn altijd welkom! We hebben lekker gezweet op het terras en hebben onze ogen verder de kost gegeven. 's Avonds hebben we genoten van het all you can eat BBQ concept in de Sky Garden. Na een ontzettend goede chardonnay begaven we ons een verdieping lager, waar het feest al aan de gang was. Tijdens het nuttigen van onze welkomscocktail kwam er een Nederlandse jongen naar ons toe, die ons het feestgedruis insleurde. Goede muziek, leuke sfeer en heel veel aandacht. Goede ingrediënten voor een leuke avond! Hebben ons tot 04.00 uur erg goed vermaakt, al begonnen we aan het eind van de avond al die aandacht wel lichtelijk zat te worden. Bij terugkomst in het hostel besloten we allebei spontaan "de-enigen-van-wie-wij-aandacht-wilden" te bellen, met succes! Om 06.00 uur was het voor ons dan ook eindelijk bedtijd. Onze dag erna kent weinig goede verhalen, we zijn onze dag doorgekomen als slome konijnen.

Ubud, Bali
Voordat we naar Ubud konden vertrekken voor een aantal dagen, eerst weer langs de immigratie. Om iets voor negen zaten wij in de wachtruimte en werden meteen opgeroepen voor onze betalingen. Dat ging vlot. Het wachten op onze digitale foto's ging duidelijk minder vlot, met zeker twintig wachtende voor ons en een kapotte camera.

Na een lange zit, eindelijk aangekomen in Ubud. Een hele leuke, rustgevende plaats met veel yoga-activiteiten, tempels, leuke winkeltjes en genoeg restaurantjes.

De dag na aankomst bezochten we het Taro Safari Park in Ubud. De plek om een ritje op een olifant te maken, deze te voeren en mee op de foto te gaan. Vrij toeristisch, maar de olifanten werden zover wij konden zien goed behandeld. Een ritje hebben wij afgeslagen, maar we hebben er wel flink mee geknuffeld! Vanaf moment één opslag verliefd op deze lieve dieren. De blik in die grote bruine ogen doet je hart smelten. Nadat Merel op knuffeldreef was kwam er een dikke traan uit de ogen van de vrolijk bewegende olifant. Helaas zijn we er nog niet uit of dit van geluk of verdriet was, of iets is wat vaker voorkomt. Dat onderzoeken we nog! Het was jammer om weer weg te gaan, we hadden er de hele dag wel willen blijven.

Op naar de Tegalalang rijstvelden. We kochten een ticket zodat onze chauffeur kon blijven wachten en we daalden af naar de velden. Al snel kwamen we een vervelend opstakel tegen, genaamd: bitcherige local die geld wil vangen. We moesten doneren anders mochten we niet door. Het mens bleef voet bij stuk houden, maar wij ook. Zij zou het geld in haar eigen zak steken, net als wat ze zou vangen voor de vakantiekaarten die ze verkocht in haar hutje bestaande uit 5 planken. We glipten langs haar en ze riep ons iets na. Uiteraard onverstaanbaar maar vermoedelijk heeft ze ons vervloekt. Het zij zo. De rijstvelden waren schitterend!

Na de rijstvelden reden we terug naar Ubud. We aten een Bakmi Goreng en gingen naar Monkey Forest. Een groot jungleachtig bos, waar de apen overal wild rondlopen en springen. De verschillende paden, de ene dichter begroeid dan de ander, leidden ons door dit apengebied. Het was veel indrukwekkender en mooier dan verwacht! Eenmalig hebben de apen bij ons wat rondgesnuffeld. En gelukkig ook maar, langer had het niet hoeven duren. De meeste zagen eruit alsof ze onder de vlooien zaten en de soms gevaarlijk grommende geluiden, waarbij de scherpe tanden zichtbaar waren, waren van zo dichtbij ook niet erg fraai.

Om de warmte en de benauwdheid een beetje te verzachten namen we plaats bij een relaxt restaurantje, met ontspannen muziek en heerlijk zittende stoelen. Terwijl we daar genoten van een drankje, liepen ook daar verschillende apen over de weg en op daken van huizen. Een bijdehandje liep richting het restaurant waar wij zaten en graaide met zijn hand in een voor Buddha bestemd mandje vol bloemen, wierook en koekjes. Resultaat, het bakje lag overhoop en de koekjes at hij verderop op zijn gemak op.

Dit "mandje voor Buddha" vergt nog even wat uitleg. Elk gelovig persoon, maar ook winkels en horecagelegenheden leggen elke morgen op symbolische wijze een mandje neer voor Buddha. Wierook ruik je hier dus overal! De mandjes zijn een aantal uren later wel allemaal platgetrapt.

De dag erna zijn we met een taxi richting het noorden van Bali gereden. De Bedugul; een watertempel omringd met een prachtige botanische tuin, met uitzicht op de bergen. Na wat rondkijken en een paar foto's met locals, reden we weer terug naar Ubud. Onderweg zijn we voor Merel gestopt bij het Balinese opvangcentrum voor straathonden.
Om onze laatste avond in Ubud goed af te sluiten, zijn we naar een Balinese dansvoorstelling geweest, Kecak. In het Westen staat deze dans bekend als de Apendans, maar in Bali is het een van de belangrijkste exotische kunstvormen. De oorsprong van deze dans is terug te voeren op het spirituele rijk van de Balinese cultuur. De mannen, die het koor, maar ook het grootste deel van de dans verzorgen, zongen het complexe geluid van "cak cak cak" in verschillende ritmische patronen. De essentie en de ziel van de Kecak.

Jammer dat we Ubud alweer moesten verlaten. Terug naar Kuta. Weer aangekomen in Kuta hadden we onze tour naar Java geregeld, inclusief het Ijen-plateau en de Bromo vulkaan. Gelukkig zijn we deze keer niet meteen met het eerste tourbureautje in zee gegaan, maar hebben we doorgezet. En met succes. Hebben met z'n tweeën toch mooi €200,- bespaard. Om dat te vieren hebben we daarna een heerlijke verse fruitshake gehaald!

De volgende morgen zijn we naar Tanah Lot - een tempel middenin de zee - gereden, op een uur rijden van Kuta. Ontzettend druk, warm en iedereen wilde natuurlijk weer met ons op de foto in plaats van met de Tanah Lot. We hebben nog net geen tafel uitgeklapt voor handtekeningen, al was dat met zekerheid een succes geworden. Wegens gemis aan ontbijt, kochten we een maïskolf met een "beetje" chili. Erg lekker, maar na een paar happen stonden onze lippen in de fik. De maïskolven eindigden in de prullenbak en we haalden een ijsje om onze mond te koelen. Na dit spektakel zijn we teruggereden naar Kuta en afgezet bij het strand. Hier hebben we de hele middag vertoefd.
's Avonds hebben we bij een leuk restaurant gegeten en kort bij de Sky Garden gedanst. Mara had erge last van haar buik, waardoor dansen niet meer echt mogelijk was. Terug naar het hostel dus.

Vandaag hebben we eindelijk onze paspoorten weer in bezit en kunnen we morgen aan ons laatste deel van onze reis beginnen op het eiland Java. De komende drie dagen bevinden we ons op vulkanisch gronden en zijn we niet bereikbaar.

Lieve, leuke, zonnige groetjes van ons!